1. Kłaniam się Tobie, Przedwieczny Boże, – którego niebo objąć nie może.
– Ja, proch mizerny, przed Twą możnością, – z wojskiem Aniołów klękam z radością.
2. Tu Stwórcę mego wiarą wyznaję, – kocham serdecznie, pokłon oddaję. – Cieszę się wielce z Twej
Boskiej chwały, – niech Ci się kłania z niebem świat cały.
3. Dziękuję za to, żeś się zostawił – w tym Sakramencie, abyś nas zbawił.
– Za Twoje łaski tu wyświadczone, – odbieraj od nas serca skruszone.
4. Przed tronem Twoim serca składamy, – oto pokornie wszyscy wołamy: – “Błogosław, Panie, Swemu
stworzeniu, – broń od nieszczęścia, ciesz w utrapieniu.
5. Przed oczy Twoje nędzę stawiamy, – ratuj, niech pomoc od Ciebie mamy. – Tyś Bogiem naszym,
pięknością wieczną, – bądź i obroną zawsze skuteczną.
6. Zostawaj z nami póki żyjemy, – w tym Sakramencie niech Cię wielbimy.
– A gdy się zbliży z ciałem rozstanie, – Twym świętym Ciałem zasil nas, Panie.”