1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, – Niebieską Dziecinę ze mną witajcie. – Jak miła ta nowina!
Mów, gdzie jest ta Dziecina? – Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
2. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, – pokój ludziom głoszą duchy światłości. – Jak miła...
3. Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, – pokłonem uczciła to Niemowlątko. – Jak miła...
4. Którego zrodziła, Bogiem uznała, – i Panną, jak była, Panną została. – Jak miła...
5. Królowie na wschodzie już to poznali – i w Judzkim narodzie szukać jechali. – Jak miła...
6. Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, – do szopy w Betlejem zaprowadziła. – Jak miła...
7. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. – Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego! – Jak miła to nowina!
– Już wiemy, gdzie Dziecina. – Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.
