1. Ciebie Boga wysławiamy, – Tobie, Panu wieczna chwała! – Ciebie, Ojca niebios bramy, – Ciebie
wielbi ziemia cała!
2. Tobie wszyscy Aniołowie, – Tobie Moce i Niebiosy, – Cheruby, Serafinowie – ślą wieczystej
pieśni głosy:
3. Święty, Święty nad Świętymi, – Bóg Zastępów, Król łaskawy, – pełne niebo z kręgiem ziemi –
Majestatu Twojej sławy!
4. Apostołów Tobie rzesza, – chór proroków pełen chwały – Tobie hołdy nieść pośpiesza –
męczenników orszak biały.
5. Ciebie poprzez okrąg ziemi, – z głębi serca, ile zdoła, – głosy ludów zgodzonymi – wielbi
święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały, – Syna Słowo wiekuiste, – z Duchem wszech¬świat wielbi cały: –
Królem chwały Tyś, o Chryste!
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka; – by świat zbawić Swoim zgonem, – przyo¬blókłszy się w
człowieka, – nie wzgardziłeś Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota, – starł jej oścień w męki dobie, – i rajskiego kraj żywota –
otworzyłeś wiernym Sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga, – w chwale Ojca Syn Jedyny, – lecz, gdy zabrzmi trąba sroga, –
przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni, – wspomóż, obmyj grzech, co plami, – gdyś odkupił nas od zbrodni
– drogiej swojej Krwi strugami.
11. Ze świętymi w blaskach mocy, – wiecznej chwały zlej nam zdroje, – zbaw, o Panie, lud sierocy,
– błogosław dziedzictwo swoje !
12. Rządź je, broń po wszystkie lata, – prowadź w niebios błogie bramy, – my w dzień każdy, Władco
świata – Imię Twoje wysławiamy !
13. Po wiek wieków nie ustanie – pieśń, co sławi Twoje czyny. – O, w dniu onym racz nas, Panie, –
od wszelakiej ustrzec winy!
14. Zjaw swą litość w życiu całym – tym, co żebrzą Twej opieki; – W Tobie, Panie, zaufałem, – nie
zawstydzę się na wieki!
